洛神赋（黄初三年）

洛神赋（黄初三年）原文：

兰叶春葳蕤，桂华秋皎洁
何处秋风至萧萧送雁群
无人知此意，歌罢满帘风
今夕不登楼，一年空过秋
六曲阑干偎碧树，杨柳风轻，展尽黄金缕
秦时明月汉时关，万里长征人未还
银鞍照白马，飒沓如流星
永丰西角荒园里，尽日无人属阿谁
【洛神赋】 黄初三年，余朝京师，还济洛川。古人有言，斯水之神，名曰宓妃。感宋玉对楚王神女之事，遂作斯赋。其辞曰： 余从京域，言归东藩。背伊阙，越轘辕，经通谷，陵景山。日既西倾，车殆马烦。尔乃税驾乎蘅皋，秣驷乎芝田，容与乎阳林，流眄乎洛川。于是精移神骇，忽焉思散。俯则末察，仰以殊观，睹一丽人，于岩之畔。乃援御者而告之曰：「尔有觌于彼者乎？彼何人斯？若此之艳也！」御者对曰：「臣闻河洛之神，名曰宓妃。然则君王所见，无乃日乎？其状若何？臣愿闻之。」余告之曰：「其形也，翩若惊鸿，婉若游龙。荣曜秋菊，华茂春松。仿佛兮若轻云之蔽月，飘飘兮若流风之回雪。远而望之，皎若太阳升朝霞；迫而察之，灼若芙蕖出渌波。襛纤得衷，修短合度。肩若削成，腰如约素。延颈秀项，皓质呈露。芳泽无加，铅华弗御。云髻峨峨，修眉联娟。丹唇外朗，皓齿内鲜，明眸善睐，靥辅承权。瑰姿艳逸，仪静体闲。柔情绰态，媚于语言。奇服旷世，骨像应图。披罗衣之璀粲兮，珥瑶碧之华琚。戴金翠之首饰，缀明珠以耀躯。践远游之文履，曳雾绡之轻裾。微幽兰之芳蔼兮，步踟蹰于山隅。于是忽焉纵体，以遨以嬉。左倚采旄，右荫桂旗。壤皓腕于神浒兮，采湍濑之玄芝。余情悦其淑美兮，心振荡而不怡。无良媒以接欢兮，托微波而通辞。愿诚素之先达兮，解玉佩以要之。嗟佳人之信修，羌习礼而明诗。抗琼珶以和予兮，指潜渊而为期。执眷眷之款实兮，惧斯灵之我欺。感交甫之弃言兮，怅犹豫而狐疑。收和颜而静志兮，申礼防以自持。于是洛灵感焉，徙倚彷徨，神光离合，乍阴乍阳。竦轻躯以鹤立，若将飞而未翔。践椒涂之郁烈，步蘅薄而流芳。超长吟以永慕兮，声哀厉而弥长。尔乃众灵杂遝，命俦啸侣，或戏清流，或翔神渚，或采明珠，或拾翠羽。从南湘之二妃，携汉滨之游女。叹匏瓜之无匹兮，咏牵牛之独处。扬轻袿之猗靡兮，翳修袖以延佇。休迅飞凫，飘忽若神，陵波微步，罗袜生尘。动无常则，若危若安。进止难期，若往若还。转眄流精，光润玉颜。含辞未吐，气若幽兰。华容婀娜，令我忘餐。于是屏翳收风，川后静波。冯夷鸣鼓，女娲清歌。腾文鱼以警乘，鸣玉鸾以偕逝。六龙俨其齐首，载云车之容裔，鲸鲵踊而夹毂，水禽翔而为卫。于是越北沚，过南冈，纡素领，回清阳，动朱唇以徐言，陈交接之大纲。恨人神之道殊兮，怨盛年之莫当。抗罗袂以掩涕兮，泪流襟之浪浪。悼良会之永绝兮。哀一逝而异乡。无微情以效爱兮，献江南之明珰。虽潜处于太阳，长寄心于君王。忽不悟其所舍，怅神宵而蔽光。于是背下陵高，足往神留，遗情想像，顾望怀愁。冀灵体之复形，御轻舟而上溯。浮长川而忘返，思绵绵督。夜耿耿而不寐，沾繁霜而至曙。命仆夫而就驾，吾将归乎东路。揽騑辔以抗策，怅盘桓而不能去。
猿啼客散暮江头，人自伤心水自流
城边有古树，日夕连秋声

洛神赋（黄初三年）拼音解读：

lán yè chūn wēi ruí，guì huá qiū jiǎo jié
hé chǔ qiū fēng zhì xiāo xiāo sòng yàn qún
wú rén zhī cǐ yì，gē bà mǎn lián fēng
jīn xī bù dēng lóu，yī nián kōng guò qiū
liù qū lán gān wēi bì shù，yáng liǔ fēng qīng，zhǎn jǐn huáng jīn lǚ
qín shí míng yuè hàn shí guān，wàn lǐ cháng zhēng rén wèi hái
yín ān zhào bái mǎ，sà dá rú liú xīng
yǒng fēng xī jiǎo huāng yuán lǐ，jǐn rì wú rén shǔ ā shuí
【luò shén fù】 huáng chū sān nián，yú cháo jīng shī，hái jì luò chuān。gǔ rén yǒu yán，sī shuǐ zhī shén，míng yuē fú fēi。gǎn sòng yù duì chǔ wáng shén nǚ zhī shì，suì zuò sī fù。qí cí yuē： yú cóng jīng yù，yán guī dōng fān。bèi yī quē，yuè huán yuán，jīng tōng gǔ，líng jǐng shān。rì jì xī qīng，chē dài mǎ fán。ěr nǎi shuì jià hū héng gāo，mò sì hū zhī tián，róng yǔ hū yáng lín，liú miǎn hū luò chuān。yú shì jīng yí shén hài，hū yān sī sàn。fǔ zé mò chá，yǎng yǐ shū guān，dǔ yī lì rén，yú yán zhī pàn。nǎi yuán yù zhě ér gào zhī yuē：「ěr yǒu dí yú bǐ zhě hū？bǐ hé rén sī？ruò cǐ zhī yàn yě！」yù zhě duì yuē：「chén wén hé luò zhī shén，míng yuē fú fēi。rán zé jūn wáng suǒ jiàn，wú nǎi rì hū？qí zhuàng ruò hé？chén yuàn wén zhī。」yú gào zhī yuē：「qí xíng yě，piān ruò jīng hóng，wǎn ruò yóu lóng。róng yào qiū jú，huá mào chūn sōng。fǎng fú xī ruò qīng yún zhī bì yuè，piāo piāo xī ruò liú fēng zhī huí xuě。yuǎn ér wàng zhī，jiǎo ruò tài yáng shēng zhāo xiá；pò ér chá zhī，zhuó ruò fú qú chū lù bō。nóng xiān dé zhōng，xiū duǎn hé dù。jiān ruò xuē chéng，yāo rú yuē sù。yán jǐng xiù xiàng，hào zhì chéng lù。fāng zé wú jiā，qiān huá fú yù。yún jì é é，xiū méi lián juān。dān chún wài lǎng，hào chǐ nèi xiān，míng móu shàn lài，yè fǔ chéng quán。guī zī yàn yì，yí jìng tǐ xián。róu qíng chuò tài，mèi yú yǔ yán。qí fú kuàng shì，gǔ xiàng yīng tú。pī luó yī zhī cuǐ càn xī，ěr yáo bì zhī huá jū。dài jīn cuì zhī shǒu shì，zhuì míng zhū yǐ yào qū。jiàn yuǎn yóu zhī wén lǚ，yè wù xiāo zhī qīng jū。wēi yōu lán zhī fāng ǎi xī，bù chí chú yú shān yú。yú shì hū yān zòng tǐ，yǐ áo yǐ xī。zuǒ yǐ cǎi máo，yòu yīn guì qí。rǎng hào wàn yú shén hǔ xī，cǎi tuān lài zhī xuán zhī。yú qíng yuè qí shū měi xī，xīn zhèn dàng ér bù yí。wú liáng méi yǐ jiē huān xī，tuō wēi bō ér tōng cí。yuàn chéng sù zhī xiān dá xī，jiě yù pèi yǐ yào zhī。jiē jiā rén zhī xìn xiū，qiāng xí lǐ ér míng shī。kàng qióng dì yǐ hé yǔ xī，zhǐ qián yuān ér wéi qī。zhí juàn juàn zhī kuǎn shí xī，jù sī líng zhī wǒ qī。gǎn jiāo fǔ zhī qì yán xī，chàng yóu yù ér hú yí。shōu hé yán ér jìng zhì xī，shēn lǐ fáng yǐ zì chí。yú shì luò líng gǎn yān，xǐ yǐ páng huáng，shén guāng lí hé，zhà yīn zhà yáng。sǒng qīng qū yǐ hè lì，ruò jiāng fēi ér wèi xiáng。jiàn jiāo tú zhī yù liè，bù héng báo ér liú fāng。chāo cháng yín yǐ yǒng mù xī，shēng āi lì ér mí zhǎng。ěr nǎi zhòng líng zá tà，mìng chóu xiào lǚ，huò xì qīng liú，huò xiáng shén zhǔ，huò cǎi míng zhū，huò shí cuì yǔ。cóng nán xiāng zhī èr fēi，xié hàn bīn zhī yóu nǚ。tàn páo guā zhī wú pǐ xī，yǒng qiān niú zhī dú chǔ。yáng qīng guī zhī yī mí xī，yì xiū xiù yǐ yán zhù。xiū xùn fēi fú，piāo hū ruò shén，líng bō wēi bù，luó wà shēng chén。dòng wú cháng zé，ruò wēi ruò ān。jìn zhǐ nán qī，ruò wǎng ruò hái。zhuǎn miǎn liú jīng，guāng rùn yù yán。hán cí wèi tǔ，qì ruò yōu lán。huá róng ē nuó，lìng wǒ wàng cān。yú shì píng yì shōu fēng，chuān hòu jìng bō。féng yí míng gǔ，nǚ wā qīng gē。téng wén yú yǐ jǐng chéng，míng yù luán yǐ xié shì。liù lóng yǎn qí qí shǒu，zài yún chē zhī róng yì，jīng ní yǒng ér jiā gǔ，shuǐ qín xiáng ér wèi wèi。yú shì yuè běi zhǐ，guò nán gāng，yū sù lǐng，huí qīng yáng，dòng zhū chún yǐ xú yán，chén jiāo jiē zhī dà gāng。hèn rén shén zhī dào shū xī，yuàn shèng nián zhī mò dāng。kàng luó mèi yǐ yǎn tì xī，lèi liú jīn zhī làng làng。dào liáng huì zhī yǒng jué xī。āi yī shì ér yì xiāng。wú wēi qíng yǐ xiào ài xī，xiàn jiāng nán zhī míng dāng。suī qián chǔ yú tài yáng，zhǎng jì xīn yú jūn wáng。hū bù wù qí suǒ shě，chàng shén xiāo ér bì guāng。yú shì bèi xià líng gāo，zú wǎng shén liú，yí qíng xiǎng xiàng，gù wàng huái chóu。jì líng tǐ zhī fù xíng，yù qīng zhōu ér shàng sù。fú cháng chuān ér wàng fǎn，sī mián mián dū。yè gěng gěng ér bù mèi，zhān fán shuāng ér zhì shǔ。mìng pū fū ér jiù jià，wú jiāng guī hū dōng lù。lǎn fēi pèi yǐ kàng cè，chàng pán huán ér bù néng qù。
yuán tí kè sàn mù jiāng tóu，rén zì shāng xīn shuǐ zì liú
chéng biān yǒu gǔ shù，rì xī lián qiū shēng
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

《落日怅望》、《楚江怀古》、《送人游蜀》、《灞上秋居》等，历来颇为传诵。《出塞词》、《关山曲》等，慷慨激壮，是晚唐较好的边塞诗。乐府诗《征妇叹》哀伤惨恻，最有讽谕。杨慎《升庵诗话》
①弄梅骑竹，李白《长干行》：“郎骑竹马来，绕床型青梅。”写小儿女天真无邪，嬉戏之状。②凝脂，凝冻的油脂，柔滑洁白，比喻人皮肤细白润泽。《诗·卫风·硕人》：“肤如
①马羸léi：形容马瘦弱、疲惫。②赊shē：远。因马慢而觉路远。③窟kū：汇集之处。④斯：这样。⑤役：役使；差遣。被（名利）所累。⑥争不：怎不。
二十五年春季，卫军进攻邢国，礼氏两兄弟跟随邢国大官国子在城上巡察，两人左右挟持国子把他扔到城外，使他摔死。正月二十日，卫侯燬灭亡邢国。由于卫国和邢国同姓，所以记载卫侯的名字。礼至在
这首诗历来注释不一，莫衷一是。或以为是悼亡之作，或以为是爱国之篇或以为是自比文才之论，或以为是抒写思念侍儿锦瑟。但以为是悼亡死者为最多。有人认为，开首以瑟弦五十折半为二十五，隐指亡

相关赏析

冷向对韩国公子咎说：“凡瑟逃亡在楚国，楚王很想重新拥立他，命令十多万楚军驻扎在方城之外。臣下请求让楚国在雍氏旁边建筑一个拥有万户人家的都邑，韩国一定会发兵阻止，您必定会做领兵的将领
袁粲，字景倩，陈郡阳夏人，是太尉袁淑哥哥的儿子。父亲袁濯，是扬州秀才，早死。他祖母同情他过早成为孤儿，给他起名叫愍孙。袁顗的伯父叔父都是当世的大官，但是愍孙却饥寒交迫，他母亲王氏是
黄帝问道：一般来说，疟疾都由于感受了风邪而引起，他的修作有一定时间，这是什麽道理？岐伯回答说：疟疾开始发作的时候，先起于毫毛竖立，继而四体不舒，欲的引伸，呵欠连连，乃至寒冷发抖，下
去年元宵夜之时，花市上灯光明亮如同白昼。与佳人相约在月上柳梢头之时、黄昏之后。 今年元宵夜之时，月光与灯光明亮依旧。可是却见不到去年之佳人，相思之泪沾透了他那身春衫的袖子。注释
这三首诗写两夫妇别后相思。诗从男女两个方面写，由于着笔的角度不同，所以能够维妙维肖地传达出双方由心理、处境的不同决定着的表情方式的差异，所谓一种相思，两样别情。这三首诗既独立成章，

作者介绍

薛逢 薛逢，字陶臣，蒲州（今山西永济）人。会昌进士，授万年尉。历官侍御史、尚书郎等职。曾两度被贬。后官至秘书监。《全唐诗》辑其诗一卷。