难念的经

难念的经原文：

莫道蓝桥路远，行云中隔幽坊
吞风吻雨葬落日未曾彷徨欺山赶海践雪径也未绝望 拈花把酒偏折煞世人情狂凭这两眼与百臂或千手不能防 天阔阔雪漫漫共谁同航这沙滚滚水皱皱笑着浪荡 贪欢一刻偏教那女儿情长埋葬 笑你我枉花光心计爱竞逐镜花那美丽 怕幸运会转眼远逝为贪嗔喜恶怒着迷 责你我太贪功恋势怪大地众生太美丽 悔旧日太执信约誓为悲欢哀怨妒着迷 啊舍不得璀灿俗世啊躲不开痴恋的欣慰 啊找不到色相代替啊参一生参不透这条难题 吞风吻雨葬落日未曾彷徨欺山赶海践雪径也未绝望 拈花把酒偏折煞世人情狂凭这两眼与百臂或千手不能防 天阔阔雪漫漫共谁同航这沙滚滚水皱皱笑着浪荡 贪欢一刻偏教那女儿情长埋葬 吞风吻雨葬落日未曾彷徨欺山赶海践雪径也未绝望 拈花把酒偏折煞世人情狂凭这两眼与百臂或千手不能防 天阔阔雪漫漫共谁同航这沙滚滚水皱皱笑着浪荡 贪欢一刻偏教那女儿情长埋葬 笑你我枉花光心计爱竞逐镜花那美丽 怕幸运会转眼远逝为贪嗔喜恶怒着迷 责你我太贪功恋势怪大地众生太美丽 悔旧日太执信约誓为悲欢哀怨妒着迷 啊舍不得璀灿俗世啊躲不开痴恋的欣慰 啊找不到色相代替啊参一生参不透这条难题 吞风吻雨葬落日未曾彷徨欺山赶海践雪径也未绝望 拈花把酒偏折煞世人情狂凭这两眼与百臂或千手不能防 天阔阔雪漫漫共谁同航这沙滚滚水皱皱笑着浪荡 贪欢一刻偏教那女儿情长埋葬 吞风吻雨葬落日未曾彷徨欺山赶海践雪径也未绝望 拈花把酒偏折煞世人情狂凭这两眼与百臂或千手不能防 天阔阔雪漫漫共谁同航这沙滚滚水皱皱笑着浪荡 贪欢一刻偏教那女儿情长埋葬
若待上林花似锦，出门俱是看花人
仙苑春浓，小桃开，枝枝已堪攀折
千娇面、盈盈伫立，无言有泪，断肠争忍回顾
昨夜风开露井桃，未央前殿月轮高
秋冬雪月，千里一色；
唯见鸿雁飞，令人伤怀抱
如今白首乡心尽，万里归程在梦中
野桥梅几树，并是白纷纷
春酒香熟鲈鱼美，谁同醉缆却扁舟篷底睡

难念的经拼音解读：

mò dào lán qiáo lù yuǎn，xíng yún zhōng gé yōu fāng
tūn fēng wěn yǔ zàng luò rì wèi zēng páng huáng qī shān gǎn hǎi jiàn xuě jìng yě wèi jué wàng niān huā bǎ jiǔ piān shé shà shì rén qíng kuáng píng zhè liǎng yǎn yǔ bǎi bì huò qiān shǒu bù néng fáng tiān kuò kuò xuě màn màn gòng shuí tóng háng zhè shā gǔn gǔn shuǐ zhòu zhòu xiào zhe làng dàng tān huān yī kè piān jiào nà nǚ ér qíng zhǎng mái zàng xiào nǐ wǒ wǎng huā guāng xīn jì ài jìng zhú jìng huā nà měi lì pà xìng yùn huì zhuǎn yǎn yuǎn shì wèi tān chēn xǐ è nù zháo mí zé nǐ wǒ tài tān gōng liàn shì guài dà dì zhòng shēng tài měi lì huǐ jiù rì tài zhí xìn yuē shì wèi bēi huān āi yuàn dù zháo mí a shě bù dé cuǐ càn sú shì a duǒ bù kāi chī liàn de xīn wèi a zhǎo bu dào sè xiàng dài tì a cān yī shēng cān bù tòu zhè tiáo nán tí tūn fēng wěn yǔ zàng luò rì wèi zēng páng huáng qī shān gǎn hǎi jiàn xuě jìng yě wèi jué wàng niān huā bǎ jiǔ piān shé shà shì rén qíng kuáng píng zhè liǎng yǎn yǔ bǎi bì huò qiān shǒu bù néng fáng tiān kuò kuò xuě màn màn gòng shuí tóng háng zhè shā gǔn gǔn shuǐ zhòu zhòu xiào zhe làng dàng tān huān yī kè piān jiào nà nǚ ér qíng zhǎng mái zàng tūn fēng wěn yǔ zàng luò rì wèi zēng páng huáng qī shān gǎn hǎi jiàn xuě jìng yě wèi jué wàng niān huā bǎ jiǔ piān shé shà shì rén qíng kuáng píng zhè liǎng yǎn yǔ bǎi bì huò qiān shǒu bù néng fáng tiān kuò kuò xuě màn màn gòng shuí tóng háng zhè shā gǔn gǔn shuǐ zhòu zhòu xiào zhe làng dàng tān huān yī kè piān jiào nà nǚ ér qíng zhǎng mái zàng xiào nǐ wǒ wǎng huā guāng xīn jì ài jìng zhú jìng huā nà měi lì pà xìng yùn huì zhuǎn yǎn yuǎn shì wèi tān chēn xǐ è nù zháo mí zé nǐ wǒ tài tān gōng liàn shì guài dà dì zhòng shēng tài měi lì huǐ jiù rì tài zhí xìn yuē shì wèi bēi huān āi yuàn dù zháo mí a shě bù dé cuǐ càn sú shì a duǒ bù kāi chī liàn de xīn wèi a zhǎo bu dào sè xiàng dài tì a cān yī shēng cān bù tòu zhè tiáo nán tí tūn fēng wěn yǔ zàng luò rì wèi zēng páng huáng qī shān gǎn hǎi jiàn xuě jìng yě wèi jué wàng niān huā bǎ jiǔ piān shé shà shì rén qíng kuáng píng zhè liǎng yǎn yǔ bǎi bì huò qiān shǒu bù néng fáng tiān kuò kuò xuě màn màn gòng shuí tóng háng zhè shā gǔn gǔn shuǐ zhòu zhòu xiào zhe làng dàng tān huān yī kè piān jiào nà nǚ ér qíng zhǎng mái zàng tūn fēng wěn yǔ zàng luò rì wèi zēng páng huáng qī shān gǎn hǎi jiàn xuě jìng yě wèi jué wàng niān huā bǎ jiǔ piān shé shà shì rén qíng kuáng píng zhè liǎng yǎn yǔ bǎi bì huò qiān shǒu bù néng fáng tiān kuò kuò xuě màn màn gòng shuí tóng háng zhè shā gǔn gǔn shuǐ zhòu zhòu xiào zhe làng dàng tān huān yī kè piān jiào nà nǚ ér qíng zhǎng mái zàng
ruò dài shàng lín huā shì jǐn，chū mén jù shì kàn huā rén
xiān yuàn chūn nóng，xiǎo táo kāi，zhī zhī yǐ kān pān zhé
qiān jiāo miàn、yíng yíng zhù lì，wú yán yǒu lèi，duàn cháng zhēng rěn huí gù
zuó yè fēng kāi lù jǐng táo，wèi yāng qián diàn yuè lún gāo
qiū dōng xuě yuè，qiān lǐ yī sè；
wéi jiàn hóng yàn fēi，lìng rén shāng huái bào
rú jīn bái shǒu xiāng xīn jǐn，wàn lǐ guī chéng zài mèng zhōng
yě qiáo méi jǐ shù，bìng shì bái fēn fēn
chūn jiǔ xiāng shú lú yú měi，shuí tóng zuì lǎn què piān zhōu péng dǐ shuì
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

　　遍天下再没有什么东西比水更柔弱了，而攻坚克强却没有什么东西可以胜过水。弱胜过强，柔胜过刚，遍天下没有人不知道，但是没有人能实行。所以有道的圣人这样说：“承担全国的屈辱，才能
此词抒写离情别绪。上片写离别时的情景。情似游丝，泪眼相觑。一溪烟柳，难系兰舟。写尽了离别况味。下片写别后相思之苦。愁绪无数，无法排遣。全词凄迷哀婉，愁思无限。
陈高宗孝宣皇帝名叫陈顼，字叫绍世，小字叫师利，是始兴昭烈王的第二个儿子。梁朝的中大通二年(530)七月辛酉日生，当时有红光满室。少年的时候性格宽容，多智慧谋略。长大以后，容貌俊美，
“江汉”句，表现出诗人客滞江汉的窘境。“思归客”三字饱含无限的辛酸，因为诗人思归而不能归，成为天涯沦落人。“乾坤”代指天地。“乾坤”句包含“自鄙而兼自负”这样两层意思，妙在“一腐儒
⑴钿毂（gǔ古）——金饰的车轮轴承，有眼可插轴的部分。屈原《九歌·国殇》：“操吴戈兮被犀甲，车错毂兮短兵接。”“钿毂香车”指华美的车子。⑵桦烟句——桦（huà化

相关赏析

①案：一种放食器的小几。又，案，即古“椀”（碗）字。　②会：能。这句是说一个人生在世上能有多久呢？　③安能：怎能。蹀躞（diéxiè叠谢）：小步行走的样子。这句
初到南方　　辛弃疾初来南方，对朝廷的怯懦和畏缩并不了解，加上宋高宗赵构曾赞许过他的英勇行为，不久后即位的宋孝宗也一度表现出想要恢复失地、报仇雪耻的锐气，所以在他南宋任职的前一时期中
重重叠叠的山峰隔断了繁华喧闹的都市生活，更觉得年丰人寿在我们这个小村落。移居到想要去的人迹罕至之所，那里有窗口可以看到碧绿的山峰，还有屋后茂密的松柏一棵棵。种植那十年成材的树木，耕作那一年收获的谷物，都交给那些年轻人吧。老夫我所要做的，只是清早醒来，欣赏那将落的明月；醉饱之后，充分享受那山间的清风拂面而过。
河湾头淇水流过，看绿竹多么婀娜。美君子文采风流，似象牙经过切磋，似美玉经过琢磨。你看他庄重威武，你看他光明磊落。美君子文采风流，常记住永不磨灭。河湾头淇水流清，看绿竹一片青青。美君
石竹：多年生草本植物，叶子对生似小竹，开红白或杂色小花，供观赏。游丝：春天在空中飘动的由蜘蛛等所吐的细丝。俗称“天丝。”罥（juàn）：挂。乳燕：雏燕。一说正在哺育雏燕的

作者介绍

陶弘景 陶弘景(452-536)，字通明，丹阳称陵(今江苏省江宁县)人。年少时好读书，钻研道术。年长以后博览群书，传说他「一事不知，以为深耻」。有多方面的才能，善琴棋，工草隶，好著述。齐高帝作相，曾引他为诸王侍读，除奉朝请。永明十年辞官，隐于句曲山，自号「华阳陶隐居」。梁武帝即位后，屡次聘请他，他不肯出山。但国家每有大事，总要去向他求教，时人称他「山中宰相」。死后谥为「贞白先生」。有辑本《陶隐居集》。