东都赋

东都赋原文：

案《六经》而校德，眇古昔而论功，仁圣之事既该，而帝王之道备矣。至于永平之际，重熙而累洽，盛三雍之上仪，修衮龙之法服，铺鸿藻，信景铄，扬世庙，正雅乐。人神之和允洽，群臣之序既肃。乃动大辂，遵皇衢，省方巡狩，穷览万国之有无，考声教之所被，散皇明以烛幽。然后增周旧，修洛邑，扇巍巍，显翼翼。光汉京于诸夏，总八方而为之极。是以皇城之内，宫室光明，阙庭神丽，奢不可逾，俭不能侈。外则因原野以作苑，填流泉而为沼，发 苹藻以潜鱼，丰圃草以毓兽，制同乎梁邹，谊合乎灵囿。若乃顺时节而搜狩，简车徒以讲武，则必临之以《王制》，考之以《风》《雅》，历《驺虞》，览《驷铁》，嘉《车攻》，采《吉日》，礼官整仪，乘舆乃出。于是发鲸鱼，铿华钟，登玉辂，乘时龙，凤盖棽丽，和銮玲珑，天官景从，寝威盛容。山灵护野，属御方神，雨师泛洒，风伯清尘，千乘雷起，万骑纷纭，元戎竟野，戈铤彗云，羽旄扫霓，旌旗拂天。焱焱炎炎，扬光飞文，吐焰生风，欱野喷山，日月为之夺明，丘陵为之摇震。遂集乎中囿，陈师案屯，骈部曲，列校队，勒三军，誓将帅。然后举烽伐鼓，申令三驱， 輶车霆激，骁骑电骛，由基发射范氏施御，弦不睼禽，辔不诡遇，飞者未及翔，走者未及去。指顾倏忽，获车已实，乐不极盘，杀不尽物，马踠余足，士怒未渫，先驱复路，属车案节。于是荐三牺，效五牲，礼神祇，怀百灵，觐明堂，临辟雍，扬缉熙，宣皇风，登灵台，考休徵。俯仰乎乾坤，参象乎圣躬，目中夏而布德，瞰四裔而抗棱。西荡河源，东澹海漘，北动幽崖，南趯朱垠。殊方别区，界绝而不邻。自孝武之所不征，孝宣之所未臣，莫不陆讋水栗，奔走而来宾。遂绥哀牢，开永昌，春王三朝，会同汉京。是日也，天子受四海之图籍，膺万国之贡珍，内抚诸夏，外绥百蛮。尔乃盛礼兴乐，供帐置乎云龙之庭，陈百寮而赞群后，究皇仪而展帝容。于是庭实千品，旨酒万钟，列金罍，班玉觞，嘉珍御，太牢飨。尔乃食举《雍》彻，太师奏乐，陈金石，布丝竹，钟鼓铿鍧，管弦烨煜。抗五声，极六律，歌九功，舞八佾，《韶》《武》备，泰古华。四夷间奏，德广所及，僸佅兜离，罔不具集。万乐备，百礼暨，皇欢浃，群臣醉，降烟熅，调元气，然后撞钟告罢，百寮遂退。于是圣上亲万方之欢娱，又沐浴于膏泽，惧其侈心之将萌，而怠于东作也，乃申旧间，下明诏，命有司，班宪度，昭节俭，示太素。去后宫之丽饰，损乘舆之服御，抑工商之淫业，兴农桑之盛务。遂令海内弃末而反本，背伪而归真，女修织，男务耕耘，器用陶匏，服尚素玄，耻纤靡而不服，贱奇丽而弗珍，捐金于山，沈珠于渊。于是百姓涤瑕荡秽而镜至清，形神寂漠，耳目弗营，嗜欲之源灭，廉耻之心生，莫不优游而自得，玉润而金声。是以四海之内，学校如林，庠序盈门，献酬交错，俎豆莘莘，下舞上歌，蹈德咏仁。登降饪宴之礼既毕，因相与嗟叹玄德，谠言弘说，咸含和而吐气，颂曰：“盛哉乎斯世！”今论者但知诵虞、夏之《书》，咏殷、周之《诗》，讲羲、文之《易》，论孔氏之《春秋》，罕能精古今之清浊，究汉德之所由。唯子颇识旧典，又徒驰骋乎末流。温故知新已难，而知德者鲜矣。且夫僻界西戎，险阻四塞，修其防御，孰与处乎土中，平夷洞达，万方辐凑？秦岭、九崚，泾、渭之川，曷若四渎、五岳，带河溯洛，图书之渊？建章、甘泉，馆御列仙，孰与灵台、明堂，统和天人？太液、昆明，鸟兽之囿，曷若辟雍海流，道德之富？游侠逾侈，犯义侵礼，孰与同履法度，翼翼济济也？子徒习秦阿房之造天，而不知京洛之有制也。识函谷之可关，而不知王者之无外也。主人之辞未终，西都宾矍然失容，逡巡降阶，揲然意下，捧手欲辞。”主人曰：“复位，今将授予以五篇之诗。”宾既卒业，乃称曰：“美哉乎斯诗！义正乎扬雄，事实乎相如，匪唯主人之好学，盖乃遭遇乎斯时也。小子狂简，不知所裁，既闻正道，请终身而诵之。”
时节是重阳，菊花牵恨长
命室携童弱，良日登远游
铁马云雕久绝尘，柳营高压汉营春
流水翻催泪，寒灰更伴人
乱山残雪夜，孤烛异乡人
东都主人喟然而叹曰：“痛乎风俗之移人也。子实秦人，矜夸馆室，保界河山，信识昭、襄而知始皇矣，乌睹大汉之云为乎？夫大汉之开元也，奋布衣以登皇位，由数期而创万代，盖六籍所不能谈，前圣靡得言焉当此之时，功有横而当天，讨有逆而顺民。故娄敬度势而献其说，萧公权宜而拓其制。时岂泰而安之哉，计不得以已也。吾子曾不是睹，顾曜后嗣之末造，不亦暗乎？今将语子以建武之治，永平之事，监于太清，以变子之惑志。往者王莽作逆，汉祚中缺，天人致诛，六合相灭。于时之乱，生人几亡，鬼神泯绝，壑无完柩，郛罔遗室。原野厌人之肉，川谷流人之血，秦、项之灾，犹不克半，书契以来，未之或纪。故下人号而上诉，上帝怀而降监，乃致命乎圣皇。于是圣皇乃握乾符，阐坤珍，披皇图，稽帝文，赫然发愤，应若兴云，霆击昆阳，凭怒雷震。遂超大河，跨北岳，立号高邑，建都河、洛。绍百王之荒屯，因造化之荡涤，体元立制，继天而作。系唐统，接汉绪，茂育群生，恢复疆宇，勋兼乎在昔，事勤乎三五。岂特方轨并迹，纷纷后辟，治近古之所务，蹈一圣之险易云尔哉。且夫建武之元，天地革命，四海之内，更造夫妇，肇有父子，君臣初建，人伦实始，斯乃伏牺氏之所以基皇德也。分州土，立市朝，作盘舆，造器械，斯乃轩辕氏之所以开帝功也。龚行天罚，应天顺人，斯乃汤、武之所以昭王业也。迁都改邑，有殷宗中兴之则焉。即土之中，有周成隆平之制焉。不阶尺土一人之柄，同符乎高祖。克己复礼，以奉终始，允恭乎孝文。宪章稽古，封岱勒成，仪炳乎世宗。
云拼欲下星斗动，天乐一声肌骨寒
酒酣应对燕山雪，正冰河月冻，晓陇云飞
微雨从东来，好风与之俱
少壮不努力，老大徒伤悲
悠悠天宇旷，切切故乡情

东都赋拼音解读：

àn《liù jīng》ér xiào dé，miǎo gǔ xī ér lùn gōng，rén shèng zhī shì jì gāi，ér dì wáng zhī dào bèi yǐ。zhì yú yǒng píng zhī jì，zhòng xī ér lèi qià，shèng sān yōng zhī shàng yí，xiū gǔn lóng zhī fǎ fú，pù hóng zǎo，xìn jǐng shuò，yáng shì miào，zhèng yǎ yuè。rén shén zhī hé yǔn qià，qún chén zhī xù jì sù。nǎi dòng dà lù，zūn huáng qú，xǐng fāng xún shòu，qióng lǎn wàn guó zhī yǒu wú，kǎo shēng jiào zhī suǒ bèi，sàn huáng míng yǐ zhú yōu。rán hòu zēng zhōu jiù，xiū luò yì，shàn wēi wēi，xiǎn yì yì。guāng hàn jīng yú zhū xià，zǒng bā fāng ér wèi zhī jí。shì yǐ huáng chéng zhī nèi，gōng shì guāng míng，quē tíng shén lì，shē bù kě yú，jiǎn bù néng chǐ。wài zé yīn yuán yě yǐ zuò yuàn，tián liú quán ér wèi zhǎo，fā píng zǎo yǐ qián yú，fēng pǔ cǎo yǐ yù shòu，zhì tóng hū liáng zōu，yì hé hū líng yòu。ruò nǎi shùn shí jié ér sōu shòu，jiǎn chē tú yǐ jiǎng wǔ，zé bì lín zhī yǐ《wáng zhì》，kǎo zhī yǐ《fēng》《yǎ》，lì《zōu yú》，lǎn《sì tiě》，jiā《chē gōng》，cǎi《jí rì》，lǐ guān zhěng yí，shèng yú nǎi chū。yú shì fā jīng yú，kēng huá zhōng，dēng yù lù，chéng shí lóng，fèng gài shēn lì，hé luán líng lóng，tiān guān jǐng cóng，qǐn wēi shèng róng。shān líng hù yě，shǔ yù fāng shén，yǔ shī fàn sǎ，fēng bó qīng chén，qiān shèng léi qǐ，wàn qí fēn yún，yuán róng jìng yě，gē dìng huì yún，yǔ máo sǎo ní，jīng qí fú tiān。yàn yàn yán yán，yáng guāng fēi wén，tǔ yàn shēng fēng，hē yě pēn shān，rì yuè wèi zhī duó míng，qiū líng wèi zhī yáo zhèn。suì jí hū zhōng yòu，chén shī àn tún，pián bù qǔ，liè xiào duì，lēi sān jūn，shì jiàng shuài。rán hòu jǔ fēng fá gǔ，shēn lìng sān qū， yóu chē tíng jī，xiāo qí diàn wù，yóu jī fā shè fàn shì shī yù，xián bù tiàn qín，pèi bù guǐ yù，fēi zhě wèi jí xiáng，zǒu zhě wèi jí qù。zhǐ gù shū hū，huò chē yǐ shí，lè bù jí pán，shā bù jìn wù，mǎ wǎn yú zú，shì nù wèi xiè，xiān qū fù lù，shǔ chē àn jié。yú shì jiàn sān xī，xiào wǔ shēng，lǐ shén qí，huái bǎi líng，jìn míng táng，lín bì yōng，yáng jī xī，xuān huáng fēng，dēng líng tái，kǎo xiū zhēng。fǔ yǎng hū qián kūn，cān xiàng hū shèng gōng，mù zhōng xià ér bù dé，kàn sì yì ér kàng léng。xī dàng hé yuán，dōng dàn hǎi chún，běi dòng yōu yá，nán tì zhū yín。shū fāng bié qū，jiè jué ér bù lín。zì xiào wǔ zhī suǒ bù zhēng，xiào xuān zhī suǒ wèi chén，mò bù lù zhé shuǐ lì，bēn zǒu ér lái bīn。suì suí āi láo，kāi yǒng chāng，chūn wáng sān cháo，huì tóng hàn jīng。shì rì yě，tiān zǐ shòu sì hǎi zhī tú jí，yīng wàn guó zhī gòng zhēn，nèi fǔ zhū xià，wài suí bǎi mán。ěr nǎi shèng lǐ xìng lè，gōng zhàng zhì hū yún lóng zhī tíng，chén bǎi liáo ér zàn qún hòu，jiū huáng yí ér zhǎn dì róng。yú shì tíng shí qiān pǐn，zhǐ jiǔ wàn zhōng，liè jīn léi，bān yù shāng，jiā zhēn yù，tài láo xiǎng。ěr nǎi shí jǔ《yōng》chè，tài shī zòu yuè，chén jīn shí，bù sī zhú，zhōng gǔ kēng hōng，guǎn xián yè yù。kàng wǔ shēng，jí liù lǜ，gē jiǔ gōng，wǔ bā yì，《sháo》《wǔ》bèi，tài gǔ huá。sì yí jiàn zòu，dé guǎng suǒ jí，jìn mài dōu lí，wǎng bù jù jí。wàn lè bèi，bǎi lǐ jì，huáng huān jiā，qún chén zuì，jiàng yān yùn，diào yuán qì，rán hòu zhuàng zhōng gào bà，bǎi liáo suì tuì。yú shì shèng shàng qīn wàn fāng zhī huān yú，yòu mù yù yú gào zé，jù qí chǐ xīn zhī jiāng méng，ér dài yú dōng zuò yě，nǎi shēn jiù jiān，xià míng zhào，mìng yǒu sī，bān xiàn dù，zhāo jié jiǎn，shì tài sù。qù hòu gōng zhī lì shì，sǔn shèng yú zhī fú yù，yì gōng shāng zhī yín yè，xìng nóng sāng zhī shèng wù。suì lìng hǎi nèi qì mò ér fǎn běn，bèi wěi ér guī zhēn，nǚ xiū zhī，nán wù gēng yún，qì yòng táo páo，fú shàng sù xuán，chǐ xiān mí ér bù fú，jiàn qí lì ér fú zhēn，juān jīn yú shān，shěn zhū yú yuān。yú shì bǎi xìng dí xiá dàng huì ér jìng zhì qīng，xíng shén jì mò，ěr mù fú yíng，shì yù zhī yuán miè，lián chǐ zhī xīn shēng，mò bù yōu yóu ér zì dé，yù rùn ér jīn shēng。shì yǐ sì hǎi zhī nèi，xué xiào rú lín，xiáng xù yíng mén，xiàn chóu jiāo cuò，zǔ dòu shēn shēn，xià wǔ shàng gē，dǎo dé yǒng rén。dēng jiàng rèn yàn zhī lǐ jì bì，yīn xiāng yǔ jiē tàn xuán dé，dǎng yán hóng shuō，xián hán hé ér tǔ qì，sòng yuē：“shèng zāi hū sī shì！”jīn lùn zhě dàn zhī sòng yú、xià zhī《shū》，yǒng yīn、zhōu zhī《shī》，jiǎng xī、wén zhī《yì》，lùn kǒng shì zhī《chūn qiū》，hǎn néng jīng gǔ jīn zhī qīng zhuó，jiū hàn dé zhī suǒ yóu。wéi zi pō shí jiù diǎn，yòu tú chí chěng hū mò liú。wēn gù zhī xīn yǐ nán，ér zhī dé zhě xiān yǐ。qiě fú pì jiè xī róng，xiǎn zǔ sì sāi，xiū qí fáng yù，shú yǔ chù hū tǔ zhōng，píng yí dòng dá，wàn fāng fú còu？qín lǐng、jiǔ léng，jīng、wèi zhī chuān，hé ruò sì dú、wǔ yuè，dài hé sù luò，tú shū zhī yuān？jiàn zhāng、gān quán，guǎn yù liè xiān，shú yǔ líng tái、míng táng，tǒng hé tiān rén？tài yè、kūn míng，niǎo shòu zhī yòu，hé ruò bì yōng hǎi liú，dào dé zhī fù？yóu xiá yú chǐ，fàn yì qīn lǐ，shú yǔ tóng lǚ fǎ dù，yì yì jì jì yě？zi tú xí qín ē páng zhī zào tiān，ér bù zhī jīng luò zhī yǒu zhì yě。shí hán gǔ zhī kě guān，ér bù zhī wáng zhě zhī wú wài yě。zhǔ rén zhī cí wèi zhōng，xī dōu bīn jué rán shī róng，qūn xún jiàng jiē，dié rán yì xià，pěng shǒu yù cí。”zhǔ rén yuē：“fù wèi，jīn jiāng shòu yǔ yǐ wǔ piān zhī shī。”bīn jì zú yè，nǎi chēng yuē：“měi zāi hū sī shī！yì zhèng hū yáng xióng，shì shí hū xiàng rú，fěi wéi zhǔ rén zhī hào xué，gài nǎi zāo yù hū sī shí yě。xiǎo zi kuáng jiǎn，bù zhī suǒ cái，jì wén zhèng dào，qǐng zhōng shēn ér sòng zhī。”
shí jié shì chóng yáng，jú huā qiān hèn zhǎng
mìng shì xié tóng ruò，liáng rì dēng yuǎn yóu
tiě mǎ yún diāo jiǔ jué chén，liǔ yíng gāo yā hàn yíng chūn
liú shuǐ fān cuī lèi，hán huī gèng bàn rén
luàn shān cán xuě yè，gū zhú yì xiāng rén
dōng dōu zhǔ rén kuì rán ér tàn yuē：“tòng hū fēng sú zhī yí rén yě。zǐ shí qín rén，jīn kuā guǎn shì，bǎo jiè hé shān，xìn shí zhāo、xiāng ér zhī shǐ huáng yǐ，wū dǔ dà hàn zhī yún wéi hū？fū dà hàn zhī kāi yuán yě，fèn bù yī yǐ dēng huáng wèi，yóu shù qī ér chuàng wàn dài，gài liù jí suǒ bù néng tán，qián shèng mí dé yán yān dāng cǐ zhī shí，gōng yǒu héng ér dàng tiān，tǎo yǒu nì ér shùn mín。gù lóu jìng dù shì ér xiàn qí shuō，xiāo gōng quán yí ér tà qí zhì。shí qǐ tài ér ān zhī zāi，jì bù dé yǐ yǐ yě。wú zi céng bú shì dǔ，gù yào hòu sì zhī mò zào，bù yì àn hū？jīn jiāng yǔ zi yǐ jiàn wǔ zhī zhì，yǒng píng zhī shì，jiān yú tài qīng，yǐ biàn zǐ zhī huò zhì。wǎng zhě wáng mǎng zuò nì，hàn zuò zhōng quē，tiān rén zhì zhū，liù hé xiāng miè。yú shí zhī luàn，shēng rén jǐ wáng，guǐ shén mǐn jué，hè wú wán jiù，fú wǎng yí shì。yuán yě yàn rén zhī ròu，chuān gǔ liú rén zhī xuè，qín、xiàng zhī zāi，yóu bù kè bàn，shū qì yǐ lái，wèi zhī huò jì。gù xià rén hào ér shàng sù，shàng dì huái ér jiàng jiān，nǎi zhì mìng hū shèng huáng。yú shì shèng huáng nǎi wò gān fú，chǎn kūn zhēn，pī huáng tú，jī dì wén，hè rán fā fèn，yīng ruò xìng yún，tíng jī kūn yáng，píng nù léi zhèn。suì chāo dà hé，kuà běi yuè，lì hào gāo yì，jiàn dū hé、luò。shào bǎi wáng zhī huāng tún，yīn zào huà zhī dàng dí，tǐ yuán lì zhì，jì tiān ér zuò。xì táng tǒng，jiē hàn xù，mào yù qún shēng，huī fù jiāng yǔ，xūn jiān hū zài xī，shì qín hū sān wǔ。qǐ tè fāng guǐ bìng jī，fēn fēn hòu pì，zhì jìn gǔ zhī suǒ wù，dǎo yī shèng zhī xiǎn yì yún ěr zāi。qiě fú jiàn wǔ zhī yuán，tiān dì gé mìng，sì hǎi zhī nèi，gèng zào fū fù，zhào yǒu fù zǐ，jūn chén chū jiàn，rén lún shí shǐ，sī nǎi fú xī shì zhī suǒ yǐ jī huáng dé yě。fēn zhōu tǔ，lì shì cháo，zuò pán yú，zào qì xiè，sī nǎi xuān yuán shì zhī suǒ yǐ kāi dì gōng yě。gōng xíng tiān fá，yìng tiān shùn rén，sī nǎi tāng、wǔ zhī suǒ yǐ zhāo wáng yè yě。qiān dū gǎi yì，yǒu yīn zōng zhōng xīng zhī zé yān。jí tǔ zhī zhōng，yǒu zhōu chéng lóng píng zhī zhì yān。bù jiē chǐ tǔ yī rén zhī bǐng，tóng fú hū gāo zǔ。kè jǐ fù lǐ，yǐ fèng zhōng shǐ，yǔn gōng hū xiào wén。xiàn zhāng jī gǔ，fēng dài lēi chéng，yí bǐng hū shì zōng。
yún pīn yù xià xīng dǒu dòng，tiān lè yī shēng jī gǔ hán
jiǔ hān yìng duì yān shān xuě，zhèng bīng hé yuè dòng，xiǎo lǒng yún fēi
wēi yǔ cóng dōng lái，hǎo fēng yǔ zhī jù
shào zhuàng bù nǔ lì，lǎo dà tú shāng bēi
yōu yōu tiān yǔ kuàng，qiē qiē gù xiāng qíng
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

此诗大约作于公元811年（唐宪宗元和六年）至公元813年（元和八年），当时李贺任职于长安，官奉礼郎（执掌祭祀的九品小官）。
此诗选自南宋杨万里所著《诚斋集（江湖集）卷二》。据考杨万里《诚斋集》其一《江湖集》所收诗七百八十三首，皆为南宋绍兴三十二年（一一六二）至淳熙四年（一一七七）之间的作品。此诗所写之三
第一句是对菊花的描写。轻肌、弱骨这样的字眼，带有一定的拟人色彩，主要是诗人的主观感情的外射。葩，就是花。这一句从肌、骨，一直写到花本身，是全面的概述。 第二句是对花的姿态的更一步描
这是一首怀旧词。上片写岁暮归来之所思。先写岁暮归来，次写追思旅况。再写过去笔记，“一看一回断肠”，不忍重看。末写旧游星散，无从联系。下片写所眷恋之人。先写当年酒绿灯红，歌舞腾欢，次
孔子行礼传说，孔子年少而好礼，有一年的秋天，乌云滚滚，寒风嗖嗖，落叶从树上纷纷飘下来，随风翻飞。这时，年少的孔丘正聚精会神的在窗下读书，由于天气太冷，他又穿着单薄的衣服，不时地搓着

相关赏析

这首小词，题为“中秋月”，自然是写“人月圆”的喜悦；调寄《阳关曲》，则又涉及别情。记述的是作者与其胞弟苏辙久别重逢，共赏中秋月的赏心乐事，同时也抒发了聚后不久又得分手的哀伤与感慨。
①迤逦：曲折连绵。②红色雨和烟：形容落花在夕阳辉映中的景色。
至亲好友，原本是每个人最亲近的人，君子若得志，必然对自己的亲戚好友全力给予帮助，使自己所关心的人，也能过很好的生活；小人则不然。小人一旦得势，首先感受到他焰的，便是这些至亲好友，或
此诗作于元朝至元十八年，即公元1281年，是文天祥平生度过的最后一个除夕夜。这一首诗，诗句冲淡、平和，没有“天地有正气”的豪迈，没有“留取丹心照汗青”的慷慨，只表现出大英雄欲与家人
世祖武皇帝下永明十一年（癸酉、493）　　齐纪四 齐武帝永明十一年（癸酉，公元493年）　　[1]春，正月，以骠骑大将军王敬则为司空，镇军大将军陈显达为江州刺史。显达自以门寒位重，

作者介绍

王和卿 王和卿， 元代散曲家。大名(今属河北省)人，生卒年字号不详。《录鬼簿》列为"前辈名公"，但各本称呼不同，天一阁本称为"王和卿学士"，孟称舜本却称他为"散人"。他与关汉卿是同时代人,而又比关汉卿早卒。陶宗仪《南村辍耕录》曾记载他与关汉卿互相讥谑的情况，并且说他"滑稽佻达，传播四方。与关汉卿相友善，尝讥谑汉卿。关虽极意还答，终不能胜。中统初，燕市有一蝴蝶，其大异常和卿即赋[醉中天]小令，由此名声更显。卒，汉卿曾往吊。明·朱权《太和正音谱》将其列于“词林英杰”一百五十人之中。现存散曲小令21首，套曲1首,见于《太平乐府》、《阳春白雪》、《词林摘艳》等集中。