闲情赋并序（夫何瑰逸之令姿）

闲情赋并序（夫何瑰逸之令姿）原文：

嘶马摇鞭何处去晓禽霜满树
酒美梅酸，恰称人怀抱
掩妾泪，听君歌
歌中醉倒谁能恨，唱罢归来酒未消
更把玉鞭云外指，断肠春色在江南
岂知民力艰，颗米皆琳琅
一年最好，偏是重阳
【闲情赋并序】 初，张衡作《定情赋》，蔡邕作《静情赋》，检逸辞而宗澹泊，始则荡以思虑，而终归闲正。将以抑流宕之邪心，谅有助于讽谏。缀文之士，奕代继作；因并触类，广其辞义。余园闾多暇，复染翰为之；虽文妙不足，庶不谬作者之意乎。 夫何瑰逸之令姿，独旷世以秀群。表倾城之艳色，期有德于传闻。佩鸣玉以比洁，齐幽兰以争芬。淡柔情于俗内，负雅志于高云。悲晨曦之易夕，感人生之长勤；同一尽于百年，何欢寡而愁殷！褰朱帏而正坐，泛清瑟以自欣。送纤指之余好，攮皓袖之缤纷。瞬美目以流眄，含言笑而不分。曲调将半，景落西轩。悲商叩林，白云依山。仰睇天路，俯促鸣弦。神仪妩媚，举止详妍。 激清音以感余，愿接膝以交言。欲自往以结誓，惧冒礼之为愆；待凤鸟以致辞，恐他人之我先。意惶惑而靡宁，魂须臾而九迁：愿在衣而为领，承华首之余芳；悲罗襟之宵离，怨秋夜之未央！愿在裳而为带，束窈窕之纤身；嗟温凉之异气，或脱故而服新！愿在发而为泽，刷玄鬓于颓肩；悲佳人之屡沐，从白水而枯煎！愿在眉而为黛，随瞻视以闲扬；悲脂粉之尚鲜，或取毁于华妆！愿在莞而为席，安弱体于三秋；悲文茵之代御，方经年而见求！愿在丝而为履，附素足以周旋；悲行止之有节，空委弃于床前！愿在昼而为影，常依形而西东；悲高树之多荫，慨有时而不同！愿在夜而为烛，照玉容于两楹；悲扶桑之舒光，奄灭景而藏明！愿在竹而为扇，含凄飙于柔握；悲白露之晨零，顾襟袖以缅邈！愿在木而为桐，作膝上之鸣琴；悲乐极而哀来，终推我而辍音！ 考所愿而必违，徒契契以苦心。拥劳情而罔诉，步容与于南林。栖木兰之遗露，翳青松之余阴。傥行行之有觌，交欣惧于中襟；竟寂寞而无见，独悁想以空寻。敛轻裾以复路，瞻夕阳而流叹。步徙倚以忘趣，色惨惨而就寒。叶燮燮以去条，气凄凄而就寒，日负影以偕没，月媚景于云端。鸟凄声以孤归，兽索偶而不还。悼当年之晚暮，恨兹岁之欲殚。思宵梦以从之，神飘飘而不安；若凭舟之失棹，譬缘崖而无攀。于时毕昴盈轩，北风凄凄，炯炯[本作忄旁，通炯]不寐，众念徘徊。起摄带以侍晨，繁霜粲于素阶。鸡敛翅而未鸣，笛流远以清哀；始妙密以闲和，终寥亮而藏摧。意夫人之在兹，托行云以送怀；行云逝而无语，时奄冉而就过。徒勤思而自悲，终阻山而滞河。迎清风以怯累，寄弱志于归波。尤《蔓草》之为会，诵《召南》之余歌。坦万虑以存诚，憩遥情于八遐。
雷填填兮雨冥冥，猿啾啾兮狖夜鸣；
泥落画梁空，梦想青春语
画船儿天边至，酒旗儿风外飐

闲情赋并序（夫何瑰逸之令姿）拼音解读：

sī mǎ yáo biān hé chǔ qù xiǎo qín shuāng mǎn shù
jiǔ měi méi suān，qià chēng rén huái bào
yǎn qiè lèi，tīng jūn gē
gē zhōng zuì dào shuí néng hèn，chàng bà guī lái jiǔ wèi xiāo
gèng bǎ yù biān yún wài zhǐ，duàn cháng chūn sè zài jiāng nán
qǐ zhī mín lì jiān，kē mǐ jiē lín láng
yī nián zuì hǎo，piān shì chóng yáng
【xián qíng fù bìng xù】 chū，zhāng héng zuò《dìng qíng fù》，cài yōng zuò《jìng qíng fù》，jiǎn yì cí ér zōng dàn bó，shǐ zé dàng yǐ sī lǜ，ér zhōng guī xián zhèng。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn，liàng yǒu zhù yú fěng jiàn。zhuì wén zhī shì，yì dài jì zuò；yīn bìng chù lèi，guǎng qí cí yì。yú yuán lǘ duō xiá，fù rǎn hàn wèi zhī；suī wén miào bù zú，shù bù miù zuò zhě zhī yì hū。 fū hé guī yì zhī lìng zī，dú kuàng shì yǐ xiù qún。biǎo qīng chéng zhī yàn sè，qī yǒu dé yú chuán wén。pèi míng yù yǐ bǐ jié，qí yōu lán yǐ zhēng fēn。dàn róu qíng yú sú nèi，fù yǎ zhì yú gāo yún。bēi chén xī zhī yì xī，gǎn rén shēng zhī zhǎng qín；tóng yī jǐn yú bǎi nián，hé huān guǎ ér chóu yīn！qiān zhū wéi ér zhèng zuò，fàn qīng sè yǐ zì xīn。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo，nǎng hào xiù zhī bīn fēn。shùn měi mù yǐ liú miǎn，hán yán xiào ér bù fēn。qǔ diào jiāng bàn，jǐng luò xī xuān。bēi shāng kòu lín，bái yún yī shān。yǎng dì tiān lù，fǔ cù míng xián。shén yí wǔ mèi，jǔ zhǐ xiáng yán。 jī qīng yīn yǐ gǎn yú，yuàn jiē xī yǐ jiāo yán。yù zì wǎng yǐ jié shì，jù mào lǐ zhī wèi qiān；dài fèng niǎo yǐ zhì cí，kǒng tā rén zhī wǒ xiān。yì huáng huò ér mí níng，hún xū yú ér jiǔ qiān：yuàn zài yī ér wèi lǐng，chéng huá shǒu zhī yú fāng；bēi luó jīn zhī xiāo lí，yuàn qiū yè zhī wèi yāng！yuàn zài shang ér wèi dài，shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn；jiē wēn liáng zhī yì qì，huò tuō gù ér fú xīn！yuàn zài fā ér wèi zé，shuā xuán bìn yú tuí jiān；bēi jiā rén zhī lǚ mù，cóng bái shuǐ ér kū jiān！yuàn zài méi ér wèi dài，suí zhān shì yǐ xián yáng；bēi zhī fěn zhī shàng xiān，huò qǔ huǐ yú huá zhuāng！yuàn zài guǎn ér wèi xí，ān ruò tǐ yú sān qiū；bēi wén yīn zhī dài yù，fāng jīng nián ér jiàn qiú！yuàn zài sī ér wèi lǚ，fù sù zú yǐ zhōu xuán；bēi xíng zhǐ zhī yǒu jié，kōng wěi qì yú chuáng qián！yuàn zài zhòu ér wèi yǐng，cháng yī xíng ér xī dōng；bēi gāo shù zhī duō yīn，kǎi yǒu shí ér bù tóng！yuàn zài yè ér wèi zhú，zhào yù róng yú liǎng yíng；bēi fú sāng zhī shū guāng，yǎn miè jǐng ér cáng míng！yuàn zài zhú ér wèi shàn，hán qī biāo yú róu wò；bēi bái lù zhī chén líng，gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo！yuàn zài mù ér wèi tóng，zuò xī shàng zhī míng qín；bēi lè jí ér āi lái，zhōng tuī wǒ ér chuò yīn！ kǎo suǒ yuàn ér bì wéi，tú qì qì yǐ kǔ xīn。yōng láo qíng ér wǎng sù，bù róng yǔ yú nán lín。qī mù lán zhī yí lù，yì qīng sōng zhī yú yīn。tǎng xíng xíng zhī yǒu dí，jiāo xīn jù yú zhōng jīn；jìng jì mò ér wú jiàn，dú yuān xiǎng yǐ kōng xún。liǎn qīng jū yǐ fù lù，zhān xī yáng ér liú tàn。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù，sè cǎn cǎn ér jiù hán。yè xiè xiè yǐ qù tiáo，qì qī qī ér jiù hán，rì fù yǐng yǐ xié méi，yuè mèi jǐng yú yún duān。niǎo qī shēng yǐ gū guī，shòu suǒ ǒu ér bù hái。dào dāng nián zhī wǎn mù，hèn zī suì zhī yù dān。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī，shén piāo piāo ér bù ān；ruò píng zhōu zhī shī zhào，pì yuán yá ér wú pān。yú shí bì mǎo yíng xuān，běi fēng qī qī，jiǒng jiǒng[běn zuò xin páng，tōng jiǒng]bù mèi，zhòng niàn pái huái。qǐ shè dài yǐ shì chén，fán shuāng càn yú sù jiē。jī liǎn chì ér wèi míng，dí liú yuǎn yǐ qīng āi；shǐ miào mì yǐ xián hé，zhōng liáo liàng ér cáng cuī。yì fū rén zhī zài zī，tuō xíng yún yǐ sòng huái；xíng yún shì ér wú yǔ，shí yǎn rǎn ér jiù guò。tú qín sī ér zì bēi，zhōng zǔ shān ér zhì hé。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi，jì ruò zhì yú guī bō。yóu《màn cǎo》zhī wèi huì，sòng《zhào nán》zhī yú gē。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng，qì yáo qíng yú bā xiá。
léi tián tián xī yǔ míng míng，yuán jiū jiū xī yòu yè míng；
ní luò huà liáng kōng，mèng xiǎng qīng chūn yǔ
huà chuán ér tiān biān zhì，jiǔ qí ér fēng wài zhǎn
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

于志宁别名仲谧，京兆高陵县人。曾祖父名谨，为北周立有功劳，授太师官衔，封燕国公爵号。父亲名宣道，在隋朝官至内史舍人。炀帝大业末年，于志宁被委任为冠氏县长，山东发生暴乱，他撇下官职回
洪升纪念馆位于浙江省杭州市西溪国家湿地公园西区，洪升以一曲《长生殿》成为洪氏家族在清代成就最高的一位。也成为了中国戏曲史上里程碑式的人物。在洪升纪念馆，首先看到的是有关《长生殿》的
中心论点：古之学者必有师。《师说》是韩愈的一篇著名论文。据方成珪《昌黎先生诗文年谱》考证，此文作于唐德宗贞元十八年（802），这一年，韩愈35岁，任国子监四门博士，这是一个“从七品
秦国在华阳大败魏国，打跑了芒卯并且围困了大梁。须贾替魏国对穰侯说：“臣下听说魏国太臣、父老兄弟都对魏王说：‘当初惠王讨伐赵国，在三梁打了胜仗，十万大军攻克邯郸，赵国没有割让土地而邯
这首词写室外少年对室内少女的爱慕。上片写少女临台梳妆。风动柳丝，燕舞莺啼是自然环境，“钗重”二句写这环境中女主人公的美丽形象。下片写少年郎骑马游春，故意将金鞭屡坠的潇洒风姿和传情神

相关赏析

这首词借写海棠，抒发自己心忧国事的悲慨和壮心不已的豪情。作者在庆无府（今宁波）任沿海制监大使时，已是六十五岁了，之前曾几度官居台辅，又几度削职，经历了宦海几多沉浮，意气未免有些消沉
王华，字子陵，琅王牙临沂人，太保王弘叔祖的弟弟。祖父王荟，卫将军、会稽内史。父亲王貵，太子中庶子、司徒左长史。家住吴中，晋隆安初年，王恭起兵讨伐王国宝，当时王貵正服母丧在家，王恭下
（1）我们不要以一成不变的态度看待他人，要以开放的眼光看待事物。（2）不能因为事情繁忙就放弃学习，坚持读书是有益的。（3）要善于听取他人好的建议或意见并去做。（4）告诉我们一个人只
大凡对敌作战，如果部队陷入危亡的境地时，应当激励全军将士抱定必死的决心，奋勇杀敌，不可怀有贪生侥幸心理。只有这样，才能转危为安，取得胜利。诚如兵法所说：“部队深陷危险境地，个人就不
《闲情赋》是晋宋之际文学家陶渊明的赋作。这是陶渊明作品中无论风格还是思想内容都很独特的一篇，它不仅一反陶渊明一向的风格，而且所表现的思想内容也不同于陶集中的其他作品。此赋描写了一位作者日夜悬想的绝色佳人，作者幻想与她日夜相处，形影不离，甚至想变成各种器物，附着在这位美人身上。全赋沿用比兴手法，情思缭绕，逐层生发，词藻华丽，变化自然，既写出美女的姿色，又写出了美人良好的品德和崇高的志趣。该赋所写十愿，有人赞曰：“如奇峰突起，秀出天外，词采华茂，超越前哲。”

作者介绍

罗虬 罗虬［唐］（约公元八七四年前后在世）字不详，台州人。生卒年均不详，约唐僖宗乾符初前后在世。词藻富赡，与隐、邺齐名，世号“三罗”。累举不第。广明乱后，去从鄜州李孝恭。为人狂宕无检束。籍中有善歌妓杜红儿，虬令之歌，赠以彩。孝恭以红儿巳为副戎所聘，不令受。虬怒，拂衣起；明日，手刃杀之。孝恭坐以罪，会遇赦释之。虬追念红儿之冤，于是取古之美女，有姿艳才德者，作绝句一百首，以比红儿，名曰比红儿诗。盛传于世。