难念的经

难念的经原文：

吞风吻雨葬落日未曾彷徨欺山赶海践雪径也未绝望 拈花把酒偏折煞世人情狂凭这两眼与百臂或千手不能防 天阔阔雪漫漫共谁同航这沙滚滚水皱皱笑着浪荡 贪欢一刻偏教那女儿情长埋葬 笑你我枉花光心计爱竞逐镜花那美丽 怕幸运会转眼远逝为贪嗔喜恶怒着迷 责你我太贪功恋势怪大地众生太美丽 悔旧日太执信约誓为悲欢哀怨妒着迷 啊舍不得璀灿俗世啊躲不开痴恋的欣慰 啊找不到色相代替啊参一生参不透这条难题 吞风吻雨葬落日未曾彷徨欺山赶海践雪径也未绝望 拈花把酒偏折煞世人情狂凭这两眼与百臂或千手不能防 天阔阔雪漫漫共谁同航这沙滚滚水皱皱笑着浪荡 贪欢一刻偏教那女儿情长埋葬 吞风吻雨葬落日未曾彷徨欺山赶海践雪径也未绝望 拈花把酒偏折煞世人情狂凭这两眼与百臂或千手不能防 天阔阔雪漫漫共谁同航这沙滚滚水皱皱笑着浪荡 贪欢一刻偏教那女儿情长埋葬 笑你我枉花光心计爱竞逐镜花那美丽 怕幸运会转眼远逝为贪嗔喜恶怒着迷 责你我太贪功恋势怪大地众生太美丽 悔旧日太执信约誓为悲欢哀怨妒着迷 啊舍不得璀灿俗世啊躲不开痴恋的欣慰 啊找不到色相代替啊参一生参不透这条难题 吞风吻雨葬落日未曾彷徨欺山赶海践雪径也未绝望 拈花把酒偏折煞世人情狂凭这两眼与百臂或千手不能防 天阔阔雪漫漫共谁同航这沙滚滚水皱皱笑着浪荡 贪欢一刻偏教那女儿情长埋葬 吞风吻雨葬落日未曾彷徨欺山赶海践雪径也未绝望 拈花把酒偏折煞世人情狂凭这两眼与百臂或千手不能防 天阔阔雪漫漫共谁同航这沙滚滚水皱皱笑着浪荡 贪欢一刻偏教那女儿情长埋葬
落红不是无情物，化作春泥更护花
移舟水溅差差绿，倚槛风摆柄柄香
清明时节雨声哗潮拥渡头沙
野旷天清无战声，四万义军同日死
井放辘轳闲浸酒，笼开鹦鹉报煎茶
千载休谈南渡错，当时自怕中原复
年年送客横塘路，细雨垂杨系画船
采菊东篱下，悠然见南山
白头灯影凉宵里，一局残棋见六朝
欲写彩笺书别怨泪痕早已先书满

难念的经拼音解读：

tūn fēng wěn yǔ zàng luò rì wèi zēng páng huáng qī shān gǎn hǎi jiàn xuě jìng yě wèi jué wàng niān huā bǎ jiǔ piān shé shà shì rén qíng kuáng píng zhè liǎng yǎn yǔ bǎi bì huò qiān shǒu bù néng fáng tiān kuò kuò xuě màn màn gòng shuí tóng háng zhè shā gǔn gǔn shuǐ zhòu zhòu xiào zhe làng dàng tān huān yī kè piān jiào nà nǚ ér qíng zhǎng mái zàng xiào nǐ wǒ wǎng huā guāng xīn jì ài jìng zhú jìng huā nà měi lì pà xìng yùn huì zhuǎn yǎn yuǎn shì wèi tān chēn xǐ è nù zháo mí zé nǐ wǒ tài tān gōng liàn shì guài dà dì zhòng shēng tài měi lì huǐ jiù rì tài zhí xìn yuē shì wèi bēi huān āi yuàn dù zháo mí a shě bù dé cuǐ càn sú shì a duǒ bù kāi chī liàn de xīn wèi a zhǎo bu dào sè xiàng dài tì a cān yī shēng cān bù tòu zhè tiáo nán tí tūn fēng wěn yǔ zàng luò rì wèi zēng páng huáng qī shān gǎn hǎi jiàn xuě jìng yě wèi jué wàng niān huā bǎ jiǔ piān shé shà shì rén qíng kuáng píng zhè liǎng yǎn yǔ bǎi bì huò qiān shǒu bù néng fáng tiān kuò kuò xuě màn màn gòng shuí tóng háng zhè shā gǔn gǔn shuǐ zhòu zhòu xiào zhe làng dàng tān huān yī kè piān jiào nà nǚ ér qíng zhǎng mái zàng tūn fēng wěn yǔ zàng luò rì wèi zēng páng huáng qī shān gǎn hǎi jiàn xuě jìng yě wèi jué wàng niān huā bǎ jiǔ piān shé shà shì rén qíng kuáng píng zhè liǎng yǎn yǔ bǎi bì huò qiān shǒu bù néng fáng tiān kuò kuò xuě màn màn gòng shuí tóng háng zhè shā gǔn gǔn shuǐ zhòu zhòu xiào zhe làng dàng tān huān yī kè piān jiào nà nǚ ér qíng zhǎng mái zàng xiào nǐ wǒ wǎng huā guāng xīn jì ài jìng zhú jìng huā nà měi lì pà xìng yùn huì zhuǎn yǎn yuǎn shì wèi tān chēn xǐ è nù zháo mí zé nǐ wǒ tài tān gōng liàn shì guài dà dì zhòng shēng tài měi lì huǐ jiù rì tài zhí xìn yuē shì wèi bēi huān āi yuàn dù zháo mí a shě bù dé cuǐ càn sú shì a duǒ bù kāi chī liàn de xīn wèi a zhǎo bu dào sè xiàng dài tì a cān yī shēng cān bù tòu zhè tiáo nán tí tūn fēng wěn yǔ zàng luò rì wèi zēng páng huáng qī shān gǎn hǎi jiàn xuě jìng yě wèi jué wàng niān huā bǎ jiǔ piān shé shà shì rén qíng kuáng píng zhè liǎng yǎn yǔ bǎi bì huò qiān shǒu bù néng fáng tiān kuò kuò xuě màn màn gòng shuí tóng háng zhè shā gǔn gǔn shuǐ zhòu zhòu xiào zhe làng dàng tān huān yī kè piān jiào nà nǚ ér qíng zhǎng mái zàng tūn fēng wěn yǔ zàng luò rì wèi zēng páng huáng qī shān gǎn hǎi jiàn xuě jìng yě wèi jué wàng niān huā bǎ jiǔ piān shé shà shì rén qíng kuáng píng zhè liǎng yǎn yǔ bǎi bì huò qiān shǒu bù néng fáng tiān kuò kuò xuě màn màn gòng shuí tóng háng zhè shā gǔn gǔn shuǐ zhòu zhòu xiào zhe làng dàng tān huān yī kè piān jiào nà nǚ ér qíng zhǎng mái zàng
luò hóng bú shì wú qíng wù，huà zuò chūn ní gèng hù huā
yí zhōu shuǐ jiàn chà chà lǜ，yǐ kǎn fēng bǎi bǐng bǐng xiāng
qīng míng shí jié yǔ shēng huā cháo yōng dù tóu shā
yě kuàng tiān qīng wú zhàn shēng，sì wàn yì jūn tóng rì sǐ
jǐng fàng lù lú xián jìn jiǔ，lóng kāi yīng wǔ bào jiān chá
qiān zǎi xiū tán nán dù cuò，dāng shí zì pà zhōng yuán fù
nián nián sòng kè héng táng lù，xì yǔ chuí yáng xì huà chuán
cǎi jú dōng lí xià，yōu rán jiàn nán shān
bái tóu dēng yǐng liáng xiāo lǐ，yī jú cán qí jiàn liù cháo
yù xiě cǎi jiān shū bié yuàn lèi hén zǎo yǐ xiān shū mǎn
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

有的学者认为，“这一章可以看出老子对人民压迫斗争的敌视”（《老子新译》）。当然，我们认为老子不希望暴乱，不管是统治者的高压暴政，也无论人民的反抗斗争都极力加以反对，这是因为暴乱将给
汉武帝刘彻（前156-前87），是一位雄才大略的政治家，也是一位爱好文学、提倡辞赋的诗人，今流传《悼李夫人赋》。明人王世贞以为，其成就在“长卿下、子云上”（《艺苑卮言》）其他存留的
十四日早晨起床，阴云四布，立即要来马去游东岩。岩洞在东面石峰的山麓，由独山走入山隘，越过一重土山，共三里来到洞下。有一根圆石笋，依傍在石峰西麓，岩洞在石笋之上。远远望见正当山峰半腰
南唐开国时，因为多才艺，先主李昪任命他为秘书郎，让他与太子李璟交游。后来李璟为元帅，冯延巳在元帅府掌书记。李璟登基的第二年，即保大二年(944年)，就任命冯延巳为翰林学士承旨。到保
政治　　汉武帝即位初，一方面政治形势比较稳定，国家经济状况也比较好，另一方面诸侯王国的分裂因素依然存在，边境匈奴袭扰不断，而封建统治思想尚待确立。加强中央集权　　为加强中央集权，武

相关赏析

此诗载于《全唐诗》卷三百九十。下面是安徽省诗词学会常务理事、安徽大学中文系原写作教研室主任朱世英先生对此诗的赏析。李凭是梨园弟子，因善弹箜篌，名噪一时。“天子一日一回见，王侯将相立
　　深秋时节，我沿山上蜿蜒的山路而行。云雾缭绕的地方隐隐约约可以看见几户人家。我不由自主地停车靠边，是因为这傍晚枫林的美景着实吸引了我，那被霜打过的枫叶比二月的花儿还要红。 注
苏曼殊，中国近代史上一大奇才，广东香山（今中山）人。曾三次剃度为僧，又三次还俗。尤其是第三次出家后不到一年，又匆匆还俗，甚至连僧衣僧鞋都来不及更换，又以一个和尚的身份与诗人的气质回
筹笔驿，古地名，旧址在今四川省广元县北。相传三国时蜀汉诸葛亮出兵伐魏，曾驻此筹画军事。很多诗人留下了以筹笔驿为题材的怀念诸葛亮的作品。公元855年（大中九年）李商隐罢梓州幕随柳仲郢
在这篇记载田叔事迹的传记中，作者以赞佩的口吻突出表现了田叔“义不忘贤、明主之美以救过”的品质和“刻廉自喜”的性格。在这个人物身上，虽然瑕疵互见，但瑕不掩瑜，他的忠诚、严于律己的品格

作者介绍

叶小鸾 叶小鸾（1616～1632） 明末才女。字琼章，一字瑶期，吴江（今属江苏苏州）人，文学家叶绍袁、沈宜修幼女。貌姣好，工诗，善围棋及琴，又能画，绘山水及落花飞碟，皆有韵致，将嫁而卒，有集名《返生香》。