瘗旅文

瘗旅文原文：

呜呼伤哉！纵不尔瘗，幽崖之狐成群，阴壑之虺如车轮，亦必能葬尔于腹，不致久暴露尔。尔既已无知，然吾何能违心乎？自吾去父母乡国而来此，三年矣，历瘴毒而苟能自全，以吾未尝一日之戚戚也。今悲伤若此，是吾为尔者重，而自为者轻也。吾不宜复为尔悲矣。
呜呼伤哉！繄何人？繄何人？吾龙场驿丞余姚王守仁也。吾与尔皆中土之产，吾不知尔郡邑，尔乌为乎来为兹山之鬼乎？古者重去其乡，游宦不逾千里。吾以窜逐而来此，宜也。尔亦何辜乎？闻尔官吏目耳，俸不能五斗，尔率妻子躬耕可有也。乌为乎以五斗而易尔七尺之躯？又不足，而益以尔子与仆乎？呜呼伤哉！
彩线轻缠红玉臂，小符斜挂绿云鬟
　　维正德四年秋月三日，有吏目云自京来者，不知其名氏，携一子一仆，将之任，过龙场，投宿土苗家。予从篱落间望见之，阴雨昏黑，欲就问讯北来事，不果。明早，遣人觇之，已行矣。
妾身独自眠，月圆人未圆
尔诚恋兹五斗而来，则宜欣然就道，胡为乎吾昨望见尔容蹙然，盖不任其忧者？夫冲冒雾露，扳援崖壁，行万峰之顶，饥渴劳顿，筋骨疲惫，而又瘴疬侵其外，忧郁攻其中，其能以无死乎？吾固知尔之必死，然不谓若是其速，又不谓尔子尔仆亦遽然奄忽也！皆尔自取，谓之何哉！吾念尔三骨之无依而来瘗尔，乃使吾有无穷之怆也。
野旷天清无战声，四万义军同日死
夜深风竹敲秋韵万叶千声皆是恨
又歌以慰之曰：与尔皆乡土之离兮，蛮之人言语不相知兮。性命不可期，吾苟死于兹兮，率尔子仆，来从予兮。吾与尔遨以嬉兮，骖紫彪而乘文螭兮，登望故乡而嘘唏兮。吾苟获生归兮，尔子尔仆，尚尔随兮，无以无侣为悲兮！道旁之冢累累兮，多中土之流离兮，相与呼啸而徘徊兮。餐风饮露，无尔饥兮。朝友麋鹿，暮猿与栖兮。尔安尔居兮，无为厉于兹墟兮！
末路惊风雨，穷边饱雪霜
儿童见说深惊讶，却问何方是故乡
念其暴骨无主，将二童子持畚、锸往瘗之，二童子有难色然。予曰：“嘻！吾与尔犹彼也！”二童闵然涕下，请往。就其傍山麓为三坎，埋之。又以只鸡、饭三盂，嗟吁涕洟而告之，曰：
吾为尔歌，尔听之。歌曰：连峰际天兮，飞鸟不通。游子怀乡兮，莫知西东。莫知西东兮，维天则同。异域殊方兮，环海之中。达观随寓兮，奚必予宫。魂兮魂兮，无悲以恫。
若到江南赶上春，千万和春住
薄午，有人自蜈蚣坡来，云：“一老人死坡下，傍两人哭之哀。”予曰：“此必吏目死矣。伤哉！”薄暮，复有人来，云：“坡下死者二人，傍一人坐哭。”询其状，则其子又死矣。明日，复有人来，云：“见坡下积尸三焉。”则其仆又死矣。呜呼伤哉！
独出前门望野田，月明荞麦花如雪
归来三径重扫，松竹本吾家
锦里烟尘外，江村八九家

瘗旅文拼音解读：

wū hū shāng zāi！zòng bù ěr yì，yōu yá zhī hú chéng qún，yīn hè zhī huī rú chē lún，yì bì néng zàng ěr yú fù，bù zhì jiǔ bào lù ěr。ěr jì yǐ wú zhī，rán wú hé néng wéi xīn hū？zì wú qù fù mǔ xiāng guó ér lái cǐ，sān nián yǐ，lì zhàng dú ér gǒu néng zì quán，yǐ wú wèi cháng yī rì zhī qī qī yě。jīn bēi shāng ruò cǐ，shì wú wèi ěr zhě zhòng，ér zì wèi zhě qīng yě。wú bù yí fù wèi ěr bēi yǐ。
wū hū shāng zāi！yī hé rén？yī hé rén？wú lóng chǎng yì chéng yú yáo wáng shǒu rén yě。wú yǔ ěr jiē zhōng tǔ zhī chǎn，wú bù zhī ěr jùn yì，ěr wū wèi hū lái wèi zī shān zhī guǐ hū？gǔ zhě zhòng qù qí xiāng，yóu huàn bù yú qiān lǐ。wú yǐ cuàn zhú ér lái cǐ，yí yě。ěr yì hé gū hū？wén ěr guān lì mù ěr，fèng bù néng wǔ dǒu，ěr lǜ qī zǐ gōng gēng kě yǒu yě。wū wèi hū yǐ wǔ dǒu ér yì ěr qī chǐ zhī qū？yòu bù zú，ér yì yǐ ěr zi yǔ pū hū？wū hū shāng zāi！
cǎi xiàn qīng chán hóng yù bì，xiǎo fú xié guà lǜ yún huán
　　wéi zhèng dé sì nián qiū yuè sān rì，yǒu lì mù yún zì jīng lái zhě，bù zhī qí míng shì，xié yī zi yī pū，jiāng zhī rèn，guò lóng chǎng，tóu sù tǔ miáo jiā。yǔ cóng lí luò jiān wàng jiàn zhī，yīn yǔ hūn hēi，yù jiù wèn xùn běi lái shì，bù guǒ。míng zǎo，qiǎn rén chān zhī，yǐ xíng yǐ。
qiè shēn dú zì mián，yuè yuán rén wèi yuán
ěr chéng liàn zī wǔ dǒu ér lái，zé yí xīn rán jiù dào，hú wéi hū wú zuó wàng jiàn ěr róng cù rán，gài bù rèn qí yōu zhě？fū chōng mào wù lù，bān yuán yá bì，xíng wàn fēng zhī dǐng，jī kě láo dùn，jīn gǔ pí bèi，ér yòu zhàng lì qīn qí wài，yōu yù gōng qí zhōng，qí néng yǐ wú sǐ hū？wú gù zhī ěr zhī bì sǐ，rán bù wèi ruò shì qí sù，yòu bù wèi ěr zi ěr pū yì jù rán yǎn hū yě！jiē ěr zì qǔ，wèi zhī hé zāi！wú niàn ěr sān gǔ zhī wú yī ér lái yì ěr，nǎi shǐ wú yǒu wú qióng zhī chuàng yě。
yě kuàng tiān qīng wú zhàn shēng，sì wàn yì jūn tóng rì sǐ
yè shēn fēng zhú qiāo qiū yùn wàn yè qiān shēng jiē shì hèn
yòu gē yǐ wèi zhī yuē：yǔ ěr jiē xiāng tǔ zhī lí xī，mán zhī rén yán yǔ bù xiāng zhī xī。xìng mìng bù kě qī，wú gǒu sǐ yú zī xī，lǜ ěr zi pū，lái cóng yǔ xī。wú yǔ ěr áo yǐ xī xī，cān zǐ biāo ér chéng wén chī xī，dēng wàng gù xiāng ér xū xī xī。wú gǒu huò shēng guī xī，ěr zi ěr pū，shàng ěr suí xī，wú yǐ wú lǚ wèi bēi xī！dào páng zhī zhǒng lěi lěi xī，duō zhōng tǔ zhī liú lí xī，xiāng yǔ hū xiào ér pái huái xī。cān fēng yǐn lù，wú ěr jī xī。cháo yǒu mí lù，mù yuán yǔ qī xī。ěr ān ěr jū xī，wú wéi lì yú zī xū xī！
mò lù jīng fēng yǔ，qióng biān bǎo xuě shuāng
ér tóng jiàn shuō shēn jīng yà，què wèn hé fāng shì gù xiāng
niàn qí bào gǔ wú zhǔ，jiāng èr tóng zǐ chí běn、chā wǎng yì zhī，èr tóng zǐ yǒu nán sè rán。yǔ yuē：“xī！wú yǔ ěr yóu bǐ yě！”èr tóng mǐn rán tì xià，qǐng wǎng。jiù qí bàng shān lù wèi sān kǎn，mái zhī。yòu yǐ zhī jī、fàn sān yú，jiē xū tì tì ér gào zhī，yuē：
wú wèi ěr gē，ěr tīng zhī。gē yuē：lián fēng jì tiān xī，fēi niǎo bù tōng。yóu zǐ huái xiāng xī，mò zhī xī dōng。mò zhī xī dōng xī，wéi tiān zé tóng。yì yù shū fāng xī，huán hǎi zhī zhōng。dá guān suí yù xī，xī bì yǔ gōng。hún xī hún xī，wú bēi yǐ dòng。
ruò dào jiāng nán gǎn shàng chūn，qiān wàn hé chūn zhù
báo wǔ，yǒu rén zì wú gōng pō lái，yún：“yī lǎo rén sǐ pō xià，bàng liǎng rén kū zhī āi。”yǔ yuē：“cǐ bì lì mù sǐ yǐ。shāng zāi！”bó mù，fù yǒu rén lái，yún：“pō xià sǐ zhě èr rén，bàng yī rén zuò kū。”xún qí zhuàng，zé qí zi yòu sǐ yǐ。míng rì，fù yǒu rén lái，yún：“jiàn pō xià jī shī sān yān。”zé qí pū yòu sǐ yǐ。wū hū shāng zāi！
dú chū qián mén wàng yě tián，yuè míng qiáo mài huā rú xuě
guī lái sān jìng zhòng sǎo，sōng zhú běn wú jiā
jǐn lǐ yān chén wài，jiāng cūn bā jiǔ jiā
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

全诗共分四章，形式上全用赋法，颇具雅诗特点，然诗中反覆咏叹者多，渲染描绘者寡，又与风诗相近，故龚橙《诗本谊》谓此《小雅》“西周民风”之一。诗首章取瓠叶这一典型意象，极言其宴席上菜肴
我的头发刚刚盖过额头，在门前折花做游戏。你骑着竹马过来，把弄着青梅，绕着床相互追逐。我们同在长干里居住，两个人从小都没什么猜忌。十四岁时嫁给你作妻子，害羞得没有露出过笑脸。低着
《关雎》是一首意思很单纯的诗。大概它第一好在音乐，此有孔子的评论为证，《论语·泰伯》：“师挚之始，《关雎》之乱，洋洋乎盈耳哉。”乱，便是音乐结束时候的合奏。它第二好在意思
公叔派冯君到秦国去，担心冯君会被扣留，告诫阳向去劝秦王说：“扣鹤冯君来结交韩辰，这不是很明智的做法。您不如结交冯君，并用秦国的财物资助他。冯君就会宣传大王的贤明，不听公叔的摆布，您
婚事的礼仪：男家先遣媒向女家提亲，然后行纳采礼，用雁作求婚的礼物。主人在祢庙堂上户西布设筵席。筵席以西为上，几设置于右方。使者身着玄端服而至。摈者出问事，入告于主人。主人身穿与宾相

相关赏析

词的上片以低婉的叹息起笔，既是叹息亡妻早逝命薄，也是哀叹自己的薄命。接下去写往日的夫妻恩爱情景，反衬出今日永别的苦情，梦醒后的凄清难禁。结穴处再点梦中“只灵飙一转”，为之无限的怅惘
楚军围攻韩国的雍氏，东周用粮食支援秦、韩两国，楚王对东周极其恼怒，东周国君因此十分忧虑。有人替东周国君对楚王说：“凭着大王的强大而对东周发怒，东周一恐惧，必定把自己和受援国联合起来
二妃，即虞舜的两个妃子娥皇与女英。相传虞舜巡视南方，中途死于苍梧之野，遂葬在九嶷山。娥皇、女英起先没有随行，后来追到洞庭、湘水地区，得悉舜已去世，便南望痛哭，投水而殉。后人为祭祀她
[1]玉绳：星名。常泛指群星。[2]闺中女伴：指画中联吟赋诗的仕女们。
和从《史记》中选入中学课本的其它几篇人物传记（《廉颇蔺相如列传》、《鸿门宴》、《信陵君窃符求赵》、《毛遂自荐》、《陈涉世家》）相比，本文的特色是：选材上，《屈原列传》不具备曲折、生

作者介绍

谢绛 谢绛（994或995——1039）字希深，浙江富阳人，谢涛子。