闲情赋

闲情赋原文：

　　激清音以感余，愿接膝以交言。欲自往以结誓，惧冒礼之为愆；待凤鸟以致辞，恐他人之我先。意惶惑而靡宁，魂须臾而九迁：愿在衣而为领，承华首之余芳；悲罗襟之宵离，怨秋夜之未央！愿在裳而为带，束窈窕之纤身；嗟温凉之异气，或脱故而服新！愿在发而为泽，刷玄鬓于颓肩；悲佳人之屡沐，从白水而枯煎！愿在眉而为黛，随瞻视以闲扬；悲脂粉之尚鲜，或取毁于华妆！愿在莞而为席，安弱体于三秋；悲文茵之代御，方经年而见求！愿在丝而为履，附素足以周旋；悲行止之有节，空委弃于床前！愿在昼而为影，常依形而西东；悲高树之多荫，慨有时而不同！愿在夜而为烛，照玉容于两楹；悲扶桑之舒光，奄灭景而藏明！愿在竹而为扇，含凄飙于柔握；悲白露之晨零，顾襟袖以缅邈！愿在木而为桐，作膝上之鸣琴；悲乐极以哀来，终推我而辍音！
把酒送春春不语黄昏却下潇潇雨
地冷叶先尽，谷寒云不行
清明天气永日愁如醉
　　初，张衡作《定情赋》，蔡邕作《静情赋》，检逸辞而宗澹泊，始则荡以思虑，而终归闲正。将以抑流宕之邪心，谅有助于讽谏。缀文之士，奕代继作；因并触类，广其辞义。余园闾多暇，复染翰为之；虽文妙不足，庶不谬作者之意乎。
日暖桑麻光似泼，风来蒿艾气如薰
漠漠水田飞白鹭，阴阴夏木啭黄鹂
想当年，金戈铁马，气吞万里如虎
柳色参差掩画楼，晓莺啼送满宫愁
　　夫何瑰逸之令姿，独旷世以秀群。表倾城之艳色，期有德于传闻。佩鸣玉以比洁，齐幽兰以争芬。淡柔情于俗内，负雅志于高云。悲晨曦之易夕，感人生之长勤；同一尽于百年，何欢寡而愁殷！褰朱帏而正坐，泛清瑟以自欣。送纤指之余好，攮皓袖之缤纷。瞬美目以流眄，含言笑而不分。曲调将半，景落西轩。悲商叩林，白云依山。仰睇天路，俯促鸣弦。神仪妩媚，举止详妍。
　　考所愿而必违，徒契契以苦心。拥劳情而罔诉，步容与于南林。栖木兰之遗露，翳青松之余阴。傥行行之有觌，交欣惧于中襟；竟寂寞而无见，独悁想以空寻。敛轻裾以复路，瞻夕阳而流叹。步徙倚以忘趣，色凄惨而矜颜。叶燮燮以去条，气凄凄而就寒，日负影以偕没，月媚景于云端。鸟凄声以孤归，兽索偶而不还。悼当年之晚暮，恨兹岁之欲殚。思宵梦以从之，神飘飘而不安；若凭舟之失棹，譬缘崖而无攀。于时毕昴盈轩，北风凄凄，炯炯不寐，众念徘徊。起摄带以侍晨，繁霜粲于素阶。鸡敛翅而未鸣，笛流远以清哀；始妙密以闲和，终寥亮而藏摧。意夫人之在兹，托行云以送怀；行云逝而无语，时奄冉而就过。徒勤思而自悲，终阻山而滞河。迎清风以怯累，寄弱志于归波。尤《蔓草》之为会，诵《召南》之余歌。坦万虑以存诚，憩遥情于八遐。
怕歌愁舞懒逢迎妆晚托春酲
西施越溪女，出自苎萝山
教人无处寄相思，落花芳草过前期，没人知

闲情赋拼音解读：

　　jī qīng yīn yǐ gǎn yú，yuàn jiē xī yǐ jiāo yán。yù zì wǎng yǐ jié shì，jù mào lǐ zhī wèi qiān；dài fèng niǎo yǐ zhì cí，kǒng tā rén zhī wǒ xiān。yì huáng huò ér mí níng，hún xū yú ér jiǔ qiān：yuàn zài yī ér wèi lǐng，chéng huá shǒu zhī yú fāng；bēi luó jīn zhī xiāo lí，yuàn qiū yè zhī wèi yāng！yuàn zài shang ér wèi dài，shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn；jiē wēn liáng zhī yì qì，huò tuō gù ér fú xīn！yuàn zài fā ér wèi zé，shuā xuán bìn yú tuí jiān；bēi jiā rén zhī lǚ mù，cóng bái shuǐ ér kū jiān！yuàn zài méi ér wèi dài，suí zhān shì yǐ xián yáng；bēi zhī fěn zhī shàng xiān，huò qǔ huǐ yú huá zhuāng！yuàn zài guǎn ér wèi xí，ān ruò tǐ yú sān qiū；bēi wén yīn zhī dài yù，fāng jīng nián ér jiàn qiú！yuàn zài sī ér wèi lǚ，fù sù zú yǐ zhōu xuán；bēi xíng zhǐ zhī yǒu jié，kōng wěi qì yú chuáng qián！yuàn zài zhòu ér wèi yǐng，cháng yī xíng ér xī dōng；bēi gāo shù zhī duō yīn，kǎi yǒu shí ér bù tóng！yuàn zài yè ér wèi zhú，zhào yù róng yú liǎng yíng；bēi fú sāng zhī shū guāng，yǎn miè jǐng ér cáng míng！yuàn zài zhú ér wèi shàn，hán qī biāo yú róu wò；bēi bái lù zhī chén líng，gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo！yuàn zài mù ér wèi tóng，zuò xī shàng zhī míng qín；bēi lè jí yǐ āi lái，zhōng tuī wǒ ér chuò yīn！
bǎ jiǔ sòng chūn chūn bù yǔ huáng hūn què xià xiāo xiāo yǔ
dì lěng yè xiān jǐn，gǔ hán yún bù xíng
qīng míng tiān qì yǒng rì chóu rú zuì
　　chū，zhāng héng zuò《dìng qíng fù》，cài yōng zuò《jìng qíng fù》，jiǎn yì cí ér zōng dàn bó，shǐ zé dàng yǐ sī lǜ，ér zhōng guī xián zhèng。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn，liàng yǒu zhù yú fěng jiàn。zhuì wén zhī shì，yì dài jì zuò；yīn bìng chù lèi，guǎng qí cí yì。yú yuán lǘ duō xiá，fù rǎn hàn wèi zhī；suī wén miào bù zú，shù bù miù zuò zhě zhī yì hū。
rì nuǎn sāng má guāng shì pō，fēng lái hāo ài qì rú xūn
mò mò shuǐ tián fēi bái lù，yīn yīn xià mù zhuàn huáng lí
xiǎng dāng nián，jīn gē tiě mǎ，qì tūn wàn lǐ rú hǔ
liǔ sè cēn cī yǎn huà lóu，xiǎo yīng tí sòng mǎn gōng chóu
　　fū hé guī yì zhī lìng zī，dú kuàng shì yǐ xiù qún。biǎo qīng chéng zhī yàn sè，qī yǒu dé yú chuán wén。pèi míng yù yǐ bǐ jié，qí yōu lán yǐ zhēng fēn。dàn róu qíng yú sú nèi，fù yǎ zhì yú gāo yún。bēi chén xī zhī yì xī，gǎn rén shēng zhī zhǎng qín；tóng yī jǐn yú bǎi nián，hé huān guǎ ér chóu yīn！qiān zhū wéi ér zhèng zuò，fàn qīng sè yǐ zì xīn。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo，nǎng hào xiù zhī bīn fēn。shùn měi mù yǐ liú miǎn，hán yán xiào ér bù fēn。qǔ diào jiāng bàn，jǐng luò xī xuān。bēi shāng kòu lín，bái yún yī shān。yǎng dì tiān lù，fǔ cù míng xián。shén yí wǔ mèi，jǔ zhǐ xiáng yán。
　　kǎo suǒ yuàn ér bì wéi，tú qì qì yǐ kǔ xīn。yōng láo qíng ér wǎng sù，bù róng yǔ yú nán lín。qī mù lán zhī yí lù，yì qīng sōng zhī yú yīn。tǎng xíng xíng zhī yǒu dí，jiāo xīn jù yú zhōng jīn；jìng jì mò ér wú jiàn，dú yuān xiǎng yǐ kōng xún。liǎn qīng jū yǐ fù lù，zhān xī yáng ér liú tàn。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù，sè qī cǎn ér jīn yán。yè xiè xiè yǐ qù tiáo，qì qī qī ér jiù hán，rì fù yǐng yǐ xié méi，yuè mèi jǐng yú yún duān。niǎo qī shēng yǐ gū guī，shòu suǒ ǒu ér bù hái。dào dāng nián zhī wǎn mù，hèn zī suì zhī yù dān。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī，shén piāo piāo ér bù ān；ruò píng zhōu zhī shī zhào，pì yuán yá ér wú pān。yú shí bì mǎo yíng xuān，běi fēng qī qī，jiǒng jiǒng bù mèi，zhòng niàn pái huái。qǐ shè dài yǐ shì chén，fán shuāng càn yú sù jiē。jī liǎn chì ér wèi míng，dí liú yuǎn yǐ qīng āi；shǐ miào mì yǐ xián hé，zhōng liáo liàng ér cáng cuī。yì fū rén zhī zài zī，tuō xíng yún yǐ sòng huái；xíng yún shì ér wú yǔ，shí yǎn rǎn ér jiù guò。tú qín sī ér zì bēi，zhōng zǔ shān ér zhì hé。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi，jì ruò zhì yú guī bō。yóu《màn cǎo》zhī wèi huì，sòng《zhào nán》zhī yú gē。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng，qì yáo qíng yú bā xiá。
pà gē chóu wǔ lǎn féng yíng zhuāng wǎn tuō chūn chéng
xī shī yuè xī nǚ，chū zì zhù luó shān
jiào rén wú chǔ jì xiāng sī，luò huā fāng cǎo guò qián qī，méi rén zhī
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

军队要步调一致，令行禁止，离不开严明的军纪。而严明的军纪又必须依靠赏与罚这两种手段来保障。赏与罚的原则是公正严明，罚不避亲，赏不避过，“刑上极，赏下通”。唐朝开国皇帝李渊在运用奖赏
《传》曰：“礼义廉耻，是治理国家的四个准则；这四个准则没有确立，国家就会灭亡。”管仲的话说得多好啊！礼义是治理国人的根本法则，廉耻是人们立身的根本节操。大概没有糜洁，人们就无所不取
黄帝问少师说：我曾听说人有属阴属阳之分，什么叫阴人？什么叫阳人？ 少师说：天地之间，宇宙之内，都离不开五这个数，人也和五数相应，并非只有一阴一阳两类，这不过是简略的说法而已，实际情
“先天下之忧而忧，后天下之乐而乐”：在天下人担忧之前先担忧，在天下人享乐之后才享乐。比喻吃苦在先，享受在后。“皓月千里”：皎洁的月光普照千里湖面。“不以物喜，不以己悲”：不因外物的
有人给楚王献长生不老的药，传递人拿着药走入宫中。有个宫中卫士看见后问道：“这东西可以吃吗？”答说：“是可以吃的。”卫士于是抢过来吃了下去。楚王为此甚为恼怒，就要杀死这个卫士。这个卫

相关赏析

⑴暗里般般量：暗地里一件件事情逐件思量。⑵膺和滂：李膺和范滂，汉代人。李膺，字元礼，曾任青州刺史、渔阳太守等职，有政声，后死于党锢之祸。范滂，字孟博，举孝廉，署功曹，办事严正不阿，
郭世道，会稽永兴人，出生时便死了母亲，父亲再娶，郭世道伺候父亲和后母，孝顺备至。年到十四时，又死了父亲，在守孝期间超过了礼节，几乎受不了这个打击，家庭贫困没有产业，世道做短工供养继
《震卦》的卦象是震（雷）下震（雷）上，为雷相重叠之表象，好像震动的雷声；君子应悟知恐惧惊惕，修身省过。　　“当惊雷震动的时候，天下万物都感到恐惧”，表明恐惧之后从而谨慎从事，能够致
清初学者仇兆鳌《杜诗详注》：此诗上六句写雨中景物，末二句写雨际行舟。风狂雨急，故鸣而有声，既过则细若飞丝矣。草不沾污，见雨之微。风虽乍稀，雨仍未止也。舞燕将子，记暮春雨。行云湿衣，
此诗主题或以为“闵（悯）无臣”（《毛诗序》），或以为“淫者相谓”（朱熹《诗集传》），或以为“将与妻别，临行劝勉之词”（闻一多《风诗类钞》），或以为“兄弟相规”（刘沅《诗经恒解》），

作者介绍

魏夫人 魏玩（魏夫人）生平未详。曾燠《江西诗徵》卷八五《魏玩传》：「玩，字玉汝，襄阳人，道辅（魏泰字道辅）姊，曾文肃布妻。博涉群书，工诗，尤擅人伦鉴，累封鲁国夫人。有《魏夫人集》。」诗有《虞美人草行》一首。词多写闺情，今存十四首，周泳先辑为《鲁国夫人词》一卷。